Aleksandar DINIĆ

1. oktobar 2022.

Kada stvoriš umereno uspešnu ili sleeper hit igru koja dobro prođe kod publike, možeš samo da trljaš dlanove, jer ćeš jednog dana istim tim (samo starijim) igračima moći da uvališ novu verziju dotične. Rimejk, sada već, sedamnaest godina starog Destroy All Humansa! iz 2022. godine očigledno je i više nego dobro prošao kod ljubitelja vanzemaljskog kempi-akcionog orijašenja, tako da za nadležne nije bio prevelik no brainer (ha!) da li će obraditi i nastavak, koji se pojavio godinu dana od premijere prvenca.

Za neupućene, DAH!2 Reprobed je raspištoljena akciona mućkalica koja počiva na histeriji vezanoj za vanzemaljske invazije i otmice iz 60-ih godina prošlog veka, uvijena u pršteću i koloritnu oblandu od koje se spontano dobija epilepsija, prepuna (bar po mišljenju autora) vrcavog humora i obojadisana političkom nekorektnošću, uz to i više nego očigledno inspirisana osrednjom SF-sprdnjom Tima Bartona, pod nazivom „Mars Attacks!”, filmom koji je počivao na gotovo istovetnim osnovama.

Zaplet drugog dela počinje uništenjem matičnog svemirskog broda malog, zelenog anti-junaka Kripta, ni više ni manje nego od strane KGB operativaca, koji imaju sopstvene planove za ostatke letelice, rasejane po Zemljinoj površini. Zaglavljen na planeti koju mrzi najviše u celom univerzumu, Kripto se nevoljno udružuje sa nekoliko sumnjivih ljudskih njuški sa sopstvenim agendama, u potrazi za načinom da zbriše sa sveta koji ne može da smisli i usput razotkrije ultimativne ciljeve ruske strane. To ćete, ovaj put, raditi na pet lokacija širom planete, posetama fiktivnim gradovima i lokacijama u Americi, Velikoj Britaniji, Japanu, Rusiji i na samom Mesecu.

Princip igranja je maksimalno pojednostavljen kako ništa ne bi stalo na put bombastičnoj akciji i dobrom štimungu, u čemu su autori rimejka delimično ili donekle uspeli. Igra vam servira gomilu linearnih nivoa sa buljucima sporednih i glavnih zadataka, nakon čega obično sledi kapitalnija završnica ili boss fajt na trenutnoj mapi i otključavanje nove svetske destinacije, uz mogućnost vraćanja na prethodne lokacije u cilju skupljanja milion i jednog bonusa, predmeta, skinova i kolekcionarskih primeraka, odnosno, otimanja i harvestovanja ljudskih smetala radi poboljšanja naoružanja i karakteristika vaše verne letelice. Sve što se može zamisliti iz igre koja parodira ovu specifičnu tematiku i vremenski okvir je tu: telekineza, manipulacija i otimanje ljudi, preuzimanje njihovih identiteta, analno sondiranje neprijatelja, vađenje mozgova radi popune zdravlja i aktiviranje nekoliko impresivnih specijalki, odnosno, zujanje unaokolo u pomenutoj letelici i zgromi-prženje svega što se nađe na putu.

Problem sa svim ovim je odzvanjajuća arhaičnost kojom sve u igri odiše, počevši od samog načina izvođenja (što i nije prevelik problem jednom kada se naviknete), preko scenarija i situacija u koje ćete upadati. Humor je, jednostavno, previše usiljen, nesmešan i nametljiv, sa obaveznim prevrtanjem očiju koje će to pratiti. Svi mogući klišei koje igra naporno servira ne pogađaju na isti način na koji su to radili pre 16 godina, uz kvazi-političku nekorektnost koja čak nije ni sačuvana u svom izvornom obliku (sporedna misija iz originala vezana za promenu pola je ovde izostala).

Pozitivni utisci sa tehničke strane odnose se na kvalitetnu grafičku obradu koja pršti od boja i detalja, a koja je u isto vreme dovoljno retro da bi se slagala sa samom tematikom, te sa druge dovoljno napredna da prevaziđe sivilo i kockastost prikaza izvorne igre. Negativna strana medalje odnosi se na ružne i ukočene modele likova, bljutavu zvučnu obradu sa lošom glumom i gomilom semplova, dijaloga i efekata koji se preklapaju i ometaju igranje, kao i nekoliko očekivanih bagova kapitalaca usput.

DAH!2R igra je zastarele, ali efektne pirotehnike i zastarele, ali funkcionalne mehanike, što svakako neće iznenaditi fanove originala ili prethodnog rimejka, pa ako mu se priđe kao takvom, može da ponudi desetak sati zastarele i grube zabave.