Miodrag KUZMANOVIĆ

1. novembar 2022.

Ako ste mislili da je Heroes of Might and Magic iz 1995. godine prva igra koja je kombinovala fantasy strategiju, RPG i menadžment imperijom, malčice ste omašili. Godinu dana pre Heroja, tada nenadmašni MicroProse publikovao je Master of Magic, igru koja je na tacni donela sve što je kasnije doneo i HoMM, doduše, u zaguljenijoj formi koja je više vukla na Civilization. Kao što reče g. Đogani, mora da se zna ko je bio prvi.

Iako je veza sa inspiracijom autora Heroja upitna zbog malog razmaka između izlazaka na scenu (a tu je i Kings Bounty), volšebne prste Majstora magije definitivno prepoznajemo u igrama/serijalima kao što su Age of Wonders, Disciples, Elemental: War of Magic i drugima. Tokom poslednjih trideset godina, bilo je pokušaja da se stvori zvanični nastavak, ali su propali u oluji novčanih i licencnih teškoća. Pre nekoliko godina, taj zmijarnik je raščišćen. MuHa Games, poljsko-britanski nezavisni tim, poznat po Thea: The Awakening i njenom nastavku, prihvatio se posla na rimejku originala.

Verzija Master of Magic koju sam kušao tokom oktobra bila je pozna beta, sistemski kompletna, ali ograničena na sto poteza i manji izbor čarobnjaka i rasa koji mogu da se vode u igri. Kao i pre, u pitanju je kombinacija globalne strategije, borbe i rukovođenja imperijom, upakovana u magijsku oblandu koja čini okosnicu igre. U ulozi ste jednog od tuceta ponuđenih čarobnjaka, koji ima zadatak da osvoji proceduralno generisani svet borbeno-magijskim metodama. Možete da pobedite na dva osnovna načina - osvajanjem mape golom silom ili istraživanjem i kastovanjem Spell of Mastery, ultimativne čini koja dobija igru. U oba slučaja, borićete se protiv rivalnih čarobnjaka koji imaju istovetne planove.

Od početnog izbora čarobnjaka zavise inicijalne magije i rasa koju vodite, ali te razlike postepeno nestaju levelovanjem i osvajanjem. Izabravši Merlina, dobio sam komandu nad jednim gradom polušana (halflings), jednom borbenom i jednom jedinicom settlersa. Preda mnom je bio veliki, opasni svet prepun dungeona i magijskih čvorišta, čije je osvajanje iskalo brojniju vojsku, tako da sam se posvetio istraživanju i logistici. Tokom prvih dvadesetak poteza, našao sam finu lokaciju za moj drugi grad i dovoljno razvio početni da bih mogao da štancujem jedinice jače od osnovnih kopljanika i mačevalaca. Uporedo s razvojem gradova, istraživao sam nove čini i lagano pabirčio manu koja je potrebna za njihovo „bacanje”.

Magijski sistem je identičan originalu, to jest, Age of Wondersu, ako vam je ta referenca bliža. Magije možete kastovati na strateškoj mapi i u borbi - prva sorta traži manji ili veći broj poteza da bi bila spremna za cast, dok je druge, jednostavnije, moguće koristiti u svakom borbenom potezu. Kad sam već kod taktičke borbe, ona je izvedena u klasičnom poteznom sistemu, sa heksovima, inicijativom itd. Igri bih zamerio činjenicu da su rase previše slične, odnosno, da bukvalno sve imaju identične osnovne jedinice. Malo je bezveze da hobitski i drakonidski kopljanik imaju iste borbene karakteristike i podjednaku šansu da iznabadaju klasno ekvivalentnog oponenta, zar ne? Tako je, doduše, bilo i u osnovnoj igri iz 1994, ali ne treba se držati istorije kao pijan plota. I drugi sistemi u igri trude se da budu što verniji staroj inspiraciji.

Tja. Bojim se da će Master of Magic (2022) proći isto kao Master of Orion (2016), half-assed rimejk/ribut, čiji su autori bili previše reluktantni da pokušaju da urade nešto novo. Ekipa iz MuHa Gamesa, očigledno, tretira originalni Master of Magic kao svetu kravu kojoj se osim nove grafike nema šta dodati ili oduzeti, što je, po mom mišljenju, pogrešan pristup. Takođe, da sam na njihovom mestu, uložio bih dodatni trud u grafiku, koju, za sada, po kvalitetu vrlo uspešno šije Age of Wonders III iz 2014. godine.

PRETHODNI TEKST Marauders

SLEDEĆI TEKST Destroyer: The U-Boat Hunter