Danilo LUKINOVIĆ

1. novembar 2022.

M račne vode Atlantskog okeana tokom Drugog svetskog rata predstavljaju bojište koje su mnogi zaboravili. Veliki bojni brodovi činili su minimum ovog sukoba. Iako je Nemačka još tokom prethodnog „velikog” rata pokazala da znanjem, industrijskim kapacitetima i, pre svega, angažovanjem i disciplinom može da zakuva čorbu, bilo je jasno da Treći rajh do kraja četrdesetih godina dvadesetog veka neće moći da parira Kraljevskoj mornarici, a kamoli kombinaciji pomenute sa nepreglednim industrijsko-demografskim potencijalima Sjedinjenih Američkih Država. Kratkoročno rešenje bile su i ostale podmornice. Brzina izgradnje, mogućnost delovanja bez otkrivanja, učinak naspram uloženih resursa, kao i taktika, doveli su Kriegsmarine u koliko-toliko ravopravni odnos snaga sa protivnicima.

Dok na scenu nije stupio skromni razarač. U tadašnjoj raspodeli snaga, ova plovila predstavljala su najmanje među „ozbiljnim” ratnim brodovima. Mimo standardne uloge pratnje većih plovila, te formiranja manjih flotila koje su obezbeđivale manje bitne teritorije, ova klasa, ulaskom „Ujka Sema” u rat, dobila je mnogo bitniju ulogu. Zaštitu konvoja koji su prevozili resurse i ratni materijal Velikoj Britaniji i Sovjetskom Savezu.

Ovaj, blago rečeno, obimni uvod, dovodi nas do naslova Destroyer: The U-Boat Hunter. Deskriptivno, igra vas stavlja u ulogu kapetana razarača, ali i komandira flotile pomenutih brodova. Upravljaćete brodom klase Fletcher, što podrazumeva, za ono vreme, moderno plovilo opremljeno radarom, sonarom i radio-lokatorom. Pomenute sprave služiće za pravovremeno otkrivanje i mršenje poslova čuvenom „Vučjem čoporu”. Kako Destroyer: The U-Boat Hunter predstavlja simulaciju, praktično, pokriva sve aspekte protivpodmorničke borbe u datom periodu. Počev od pozicioniranja, preko upotrebe posade i senzora, do izvršenja samog napada na podmornicu.

Ispoštovana su sva pravila. Posada aktivno učestvuje u pretrazi, javljanju i akciji. To uključuje i izdavanje (jasnih i istorijski realnih) komandi posadi i pratećim brodovima. Ograničena količina kiseonika, koju je tadašnja podmornica mogla da uskladišti ograničava i vreme provedeno ispod površine. Uobičajen način uočavanja i praćenja podrazumeva plovidbu na površini, kada su podmornice najranjivije. Radar otkriva podmornicu ili njen periskop i to pokreće lanac događaja. Svesni potencijalnog pravca napada, treba da reagujete na pravi način, jer nakon zaranjanja, jedini način identifikacije predstavlja sonar. Ovaj uređaj, ipak, ima ograničenja, jer, za razliku od radara, mora biti usmeren. Takođe, postoji mrtva tačka ispod samog broda, gde podmornica može da se provuče, tako da brzo reagovanje i pravilno pretpostavljanje pozicije neprijatelja igraju krucijalnu ulogu u izvršenju misije. Vremenski uslovi će, naravno, predstavljati problem i vama i protivniku. Same, slobodne misije, podeljene su po vremenskom trajanju, nakon čijeg isteka se „svode računi”. Finalna verzija igre imaće i kampanju.

Kroz sijaset prozora koji prate komandne sekvence i manipulaciju uređajima (radar, sonar, analogni računar koji izračunava idealne uslove izbacivanja dubinskih bombi i njihove detonacije), koristićete vaše plovilo kao ofanzivno, ali, pre svega, kao defanzivno sredstvo. Naime, tokom rata, retki su bili primeri potapanja podmornice dubinskim bombama, ali je tup zvuk eksplozije i mentalna slika dekompresije koja Frica i ekipu šalje u Valhalu, uglavnom bila dovoljna za odustajanje od „lova”, što i jeste osnovni posao razarača.

Destroyer: The U-Boat Hunter, obavlja fantastičan posao u dočaravanju važnog, a neopevanog posla „Malog Veseljaka” koji je saldo podmorničkih pobeda (uz nemalu pomoć avijacije) sveo na nulu do kraja rata. Puna verzija igre trebalo bi da se pojavi dok čitate ovaj tekst, a za sada ne samo što obećava, nego garantuje zabavu onima koji su želeli da vide drugu stranu Silent Huntera.

PRETHODNI TEKST Master of Magic

SLEDEĆI TEKST Victoria 3