Svega pet meseci nakon prve epizode Penny Arcadea (in your face, Half-Life 2), bazirane na čuvenim web-comic avanturama dvojca koji čine Džonatan Gabrijel i Tajko Brahe, pred nama je nastavak jednostavno naslovljen kao epizoda dva. Koncept koji nije menjan i koji je tek minimalno tehnički unapređen (uz osluškivanje pulsa i uvažavanje sugestija igračkog auditorijuma, koji je smazao prvu epizodu) odlika je i nastavka. Priča se nastavlja nedugo nakon dešavanja iz prvog dela. Iako je zli Lavkraftovski bog Yog Sethis poražen zajedno sa svojom legijom pantomimičarskih fanatika, stanovnici grada Nove Arkadije ne spavaju mirno. Pored toga što ih i dalje opseda armija robota, koji ispoljavaju nezdravu naklonost prema primercima voća, i dalje je ostao nerešen problem njihovog misterioznog gigantskog robotolikog rođaka zalužnog za rušenje kuće igračevog lika iz prvog dela. Tajko i Gabrijel pronalaze trag u vidu profesora Krazoira, izumitelja i dizajnera pomenutih robotskih napasti, koji se trenutno nalazi u gradskom sanatorijumu za duševne bolesnike, što će biti i prva stanica dinamičnog trija, nakon kratke posete Tajkovoj nećaki En Kler, poznatoj iz prvog dela.

Dobra vest za sve igrače koji su sačuvali poziciju po kompletiranju prvog dela jeste mogućnost importovanja lika i u novoj igri, dok će svi ostali morati da se zadovolje generisanjem novog avatara koji će, kao i Gabrijel i Tajko, započeti avanturu na povišenom iskustvenom nivou. Dobitna kombinacija istraživanja lokacija, prikupljanja ofanzivno-defanzivnih predmeta, dijaloških deonica sa gomilom živopisno-bizarnih NPC likova i izvrsno i zarazno odrađene borbe krasi i ovaj nastavak. Novine se tiču nekoliko novih sitnica u agenciji Startling Developments (kojoj, kao i ranije, pristupate klikom na logo firme u gornjem desnom uglu ekrana), među kojima je detaljna lista statistika (broj rešenih slučajeva, pobijenih neprijatelja, otključanih dodataka ili osvojenih overkill bonusa, npr.), mogućnost in-game promene težine igre i opremanje otključavajućih odevnih kompleta koji pojačavaju borbene karakteristike.

Prikupljanje predmeta isto je kao u prvoj igri (i pomalo stupidno, jer se svodi na kliktanje na sve što se bar malo izdvaja iz pejzaža), što bi bila manja zamerka igri, jer bi neka varijanta prodavnice/prodavca bila daleko komfornije rešenje.

Same borbe funkcionišu po provereno dobrom principu kombinacije real-time i potezne borbe, sa tri kružne skale koje omogućavaju korišćenje inventarskih predmeta i napitaka (prva), lemanje protivnika osnovnim udarcem (druga, sa nepromenjenim pesničenjem kod Gabrijela, vatrenim oružjem za Tajkoa i vernim grabuljama u rukama vašeg lika), odnosno aktiviranje specijalki koje se otvaraju popunjavanjem poslednje skale. Pumpanje specijalki vrši se putem novih (i poboljšanih) mini-sekvenci, koje od vas traže što vernije ponavljanje tasterskih kombinacija na ekranu za maksimalni damage koji pravite protivniku (uz ponovnu mogućnost timskog uparivanja dva ili sva tri člana za nanošenje masivnih oštećenja). Inventar je podeljen na pet segmenata (deo sa napicima za vraćanje izgubljenih hit pointsa, predmeti za nanošenje momentalne štete neprijatelju, dva odeljka sa napicima koji obaraju statistike neprijatelja, tačnije podižu iste kod vašeg tima, i deo sa specijalnim predmetima za taktičku upotrebu u borbama), uz neke nove ili redizajnirane primerke stare opreme. Blokiranje neprijateljskih udaraca sada je olakšano blic ispisivanjem reči BLOCK pored njihove linije zdravlja (blok se i dalje aktivira tasterom ’Space’), a tokom borbi ponovo se nakratko pojavljuju neprijateljske slabosti ili imunosti na vaš trenutni napad (kao i u prvom delu, preporučljivo je spisak istih konsultovati u prostorijama kancelarije, stavka Dossier). Pojedini protivnici iz prvog dela pojavljuju se i ovde, u svojim ubitačnijim verzijama (ovo se odnosi pre svega na voćka-fetiš robote, kao svojevrsne maskote obe igre). Tokom borbi može doći do iznenadnih promena borbenih pozicija (ovo se odnosi na dotrčavanje novih učesnika). To iziskuje brzo usvajanje novih taktika kao i menadžment predmeta i specijalki u letu, a dodaje i dobru dozu izazova i nepredvidivosti u mečevima (za prave mazohiste tu je i težinski nivo insane, koji se otključava nakon prelaska igre, gde su protivnici daleko ubitačniji čak i kada uspete da ih izblokirate).

Grafika i zvuk nisu pretrpeli velike promene (za čim nije ni bilo potrebe), i primetan je tek nešto detaljniji dizajn lokacija, protivnika i predmeta. Famozno dobri sinematici, koji vrcaju od specifičnog vizuelnog šmeka koji krasi i originalni strip, još su detaljnije i kvalitetnije režirani, a veliki plus ide talentovanim autorima, koji su u njih uspeli da, potpuno ravnopravno, ubace i igračevog lika, bez obzira na to kako ste njega (ili nju) kreirali pre početka igranja. Izvrstan orkestarski skor se podrazumeva, a isto važi i za harizmatični glas naratora koji češće upada sa svojom naracijom. Sve to, u sprezi sa stilizovanim vizuelnim identiteom stripa, dodatno cementira odličnu atmosferu koja obavija Novu Arkadiju.

Koncept epizodnog izbacivanja igara je (kao i u slučaju avantura detektivskog dvojca Frilens), čini se, savršeno dobro legao i ekipi igre Penny Arcade. Dobra atmosfera, odličan borbeni sistem, prepoznatljiv vizuelni stil, humor i dobro dozirane bizarnosti i vulgarnosti predstavljaju kvalitete koji će, uz minimalna trimovanja nevelikih nedostataka, svakako biti ponovljeni i u trećoj epizodi Precipice of Darkness sage.

Aleksandar DINIĆ