Godinu dana nakon premijere Dying Lighta, vrsnog simulatora urbanog, parkour preživljavanja zombi apokalipse, pred nama je prvi veći DLC dodatak osnovne igre, koji nije ograničen samo na pakete dodatnih izazova koji su do sada izlazili. The Following možete da nabavite na jedan od tri načina: kupovinom samog dodatka (uz obaveznu instalaciju bazne igre), kroz raniju nabavku season passa, ili keširanjem kompletnog, Enhanced paketa, ukoliko vam je onomad promakao ovaj biser od igre. Nažalost, ovaj add-on ne predstavlja proširenje osnovne kampanje u klasičnom smislu, već se startuje zasebno iz glavnog menija, i ni na koji način se ne prepliće ili utiče na haranske avanture (oba modula su nezavisna jedan od drugog, osim u par sporednih momenata).

Priča The Followinga počinje nakon prijema jedne od mnogobrojnih žrtava nemrtvih šetača, za koju će se ispostaviti da je imuna na mutantske efekte ugriza. Kajl Krejn, glavni lik iz originala, i malobrojno preživelo društvo zbog ovoga odlučuju da najboljeg haranskog trkača pošalju u okruženje van grada, u nadi da će pronaći potencijalni novi lek ili sredstvo za ublažavanje zombi epidemije. Ispostaviće se da malobrojni preživeli iz provincije izbegavanje zle zombi kobi pripisuju bezuslovnoj veri u parareligiozni kult pod nazivom Deca Sunca, pa će Krejn morati dodatno da se angažuje i oko stvaranja poverenja među preživelima pre nego što mu tajne isceljenja infekcije budu dostupne.

Momentalni appeal kojim The Following zrači nakon par uvodnih tumaranja pećinom, zasniva se na odličnoj simbiozi dva glavna selling pointa igre. Prvi se odnosi na pomenuto, izmenjeno okruženje, koje u bizarni miks bliskoistočnog grada sa manjkom očekivanih religijskih objekata, ali uz prisustvo srednjevekovne španske arhitekture, ubacuje i funkcionalne predele američkog srednjeg zapada. Nepregledna polja talasajućeg žita (kojima tumaraju nemrtvi), plastovi razbacanog sena, razrušeni autoputevi, zakrčene pruge, tihe i usamljene farme, udaljeni ambari većih gazdinstava, napuštene benzinske pumpe i proizvodni pogoni lokalnih manufaktura neodoljivo podsećaju na prizore iz serije The Walking Dead, sa verovatnom paralelom koju bi igrači trebalo da povlače između ova dva naslova tokom igranja.

Drugi hajlajt dolazi u vidu vašeg vernog terenskog bagija, koji je idealno sredstvo za krstarenje između interesnih tačaka ovako širokog i izdašnog terena, naročito zbog nedostatka zbijenih zgrada ili drugih visinskih kota (ako ne računamo razbacane dalekovode, vetrenjače, vodotornjeve ili silose). Bagi je izvanredno implementiran u dodatku, deluje organski i u skladu sa okruženjem, i pravi je gušt jurcati terenom, praviti slalome između prepreka ili gaziti i razbacivati zombijanere po okolišu. Vašoj malenoj, ali paklenoj zverčici je dodeljen i ceo jedan odeljak vezan za ugradnju delova (amortizeri, motor, kočnice...), nekoliko dodataka, perkovi koji se trajno instaliraju (otporniji „kavez” koji čuva vozača, nitro pogon, točkovi za optimalniju off-road vožnju), kao i sijaset kozmetičkih sitnica (vizuelni šabloni na karoseriji, odnosno razne drangulije i igračkice u kokpitu).

Svom mezimcu ćete morati da poklanjate i odgovarajuću pažnju u vidu kupovine, pravljenja ili servisiranja pomenutih delova (broj popravki je ograničen i sledi istu logiku kao i u slučaju održavanja oružja), uz konstantnu brigu o zalihama benzina, koji preuzimate na pomenutim pumpama, odnosno srkanjem rezervoara iz napuštenih vozila. Bagiju je dodeljena i čitava jedna grana veština, koja dodatno produbljuju njegovu ulogu na terenu (prednje vile za efikasnije neutralisanje napasnika, instaliranje ultra-ljubičastih farova ili kompletnog sistema UV snopova, koji stvaraju sigurnu zonu oko vozila).

U svemu ostalome, The Following sledi logiku igranja viđenu od ranije. Mnogo trčanja i vožnje od jednog do drugog NPC lika koji ima neki quest za vas, buljuke generičnih, kurirskih misija uvijenih u kakav-takav opravdavajući narativ, i gomilu sporednih aktivnosti u vidu skupljanja razbacanih bonusa i dokumenata, odnosno novog seta izazova (koji su, očekivano, fokusirani na jurcanje, odnosno gaženje bagijem). U igru su ubačeni i bountyiji, sporedne aktivnosti koje su tu pre svega da omoguće sticanje iskustvenih poena igračima koji su The Following započeli od nule, ili sa likom nižeg nivoa (ove aktivnosti variraju od pukog hodanja, pentranja, ubijanja zombija ili vožnje, pa sve do nekih egzotičnih zahteva koje je potrebno ispuniti). Zaboravismo kasti da igru možete početi sa likom iz bilo koje sačuvane faze osnovne kampanje (ili nakon njenog završetka), ne samo sa svim naučenim veštinama, već i sa kompletnom opremom i inventarom, kao i do tada prikupljenim novcem (kamare para koje ste uštedeli jer nije bilo naročito razloga da ga trošite u Haranu, ovde će odlično doći za kupovinu opreme i delova za bagi).

Novina u igri je i prisustvo nekoliko jačih i mutiranijih varijacija osnovnih zombi klasa poznatih od ranije, koji često obitavaju kraj potencijalnih bezbednih zona i sigurnih kuća (bacajući akcenat na co-op udruživanje, jer ih je jako teško savladati u solo režiji). Arsenal naoružanja obogaćen je sa nekoliko novih primeraka hladnog i vatrenog oružja, pre svega automatskim pištoljem, odnosno revolverom, a prava zvezda u tom smislu je verni samostrel, idealan za tiho eliminisanje iz daljine (luk i strele takođe možete da kupite, ako ih već niste osvojili u Bozak Horde DLC-u).

Ako vam se Dying Light uvukao pod kožu nakon svoje premijere, dileme oko igranja The Followinga jednostavno nema. Zahvaljujući novom, otvorenijem okruženju i standardno jezivoj atmosferi, igra sada mnogo više i bolje evocira (pored pomenute „WD” serije) na filmske uzore, najpre Romerove klasike, što je samo po sebi dovoljna preporuka za obavezno igranje.