Količina novca koju Supercell namiče sa svojim Clash Royale veća je od godišnjih budžeta nekih milionskih gradova, tako da je pravo čudo što ne postoji više klonova te jednostavne, ali megazarazne PVP šibalice. Mislim, nije da ih nema, problem je u tome što se na prste jedne ruke drvnoprerađivačkog radnika mogu izbrojati oni koji nešto vrede.

Jedan od klonova sa one druge, gluplje ruke je Battle Islands: Commanders, koji Clash Royale formulu preslikava u okruženje Drugog svetskog rata, napadajući, pored mobilnih, i konzolne platforme i PC. Interni mehanizmi igre su potpuno isti kao u kloniranoj legendi, a jedini izuzetak su karte koje predstavljaju jedinice iz WWII. Svaka jedinica u Commandersima igra komparativnu ulogu nekoj CR jedinici – tako, na primer, M4 Sherman tank funkcioniše kao Giant koji se fokusira na protivničke zgrade, itd.

Problemi sa igrom su mnogobrojni: lag i zamrzavanje partije koji ne zavise od kvaliteta vaše konekcije, touch interfejs koji ne reaguje na svaki tap, mečmejking koji vas povremeno spaja sa protivnikom koji je desetak nivoa jači od vas, gomila čitera koji će vas na početku partije obasuti nemogućom količinom jedinica... Igra nije neko potrošno đubrence nepoznatog developera, već multiplatformsko izdanje u koje su uloženi milioni, te ova količina bagova i sigurnosnih propusta izaziva ozbiljan upitnik iznad glave svakog igrača.

Miodrag KUZMANOVIĆ