Više puta smo naglasili da je originalni Vietcong daleko najbolja igra s tematikom rata u Vijetnamu i da spada u sam vrh svetske ponude inteligentnih, story driven shootera sa misionim skriptovima kao zamajcima radnje. Prodat u preko milion komada u PC i (kasnijoj) konzolnoj verziji, Vietcong je snažno motivisao autore da ozbiljno krenu u kreaciju nastavka. On je, nepune tri godine kasnije, gotovo spreman.

Vietcong 2 će, sudeći po raspoloživim informacijama, početi tamo gde se kec završio, ali uz potpunu promenu okruženja: 1968. godinu i početak Tet ofanzive nećete ispratiti iz perspektive osoblja baze na granici sa severnim Vijetnamom (Nui Pek), već marinca zaduženog za eskort američkog reportera koji u gradu Hue pravi reportažu o vijetnamskoj Novoj godini (Tet). Akcenat u kampanji će biti bačen na frenetične urbane bitke i krljanje s vojnicima Vijetkonga i severnovijetnamskom armijom u gradskom okruženju. No, to je samo jedna od dve single-player kampanje: u drugoj ćete preuzeti ulogu mladog južnovijetnamskog regruta koji će rat sagledati iz perspektive identične američkoj. Eh, pretpostavljamo da bi cenzori dočekali na nož ono što bi igri zaista pasovalo: kampanju u kojoj biste se borili na strani crvenih. Ubijanje virtuelnih američkih vojnika ne može da prođe ni kao ideja u širem kontekstu igre.

Što se tiče 3D enginea, moramo reći da nismo preterano oduševljeni napretkom. Stiče se utisak da je u pitanju identičan 3D motor kojem su dodate nešto složenije teksture, ali je prostorna geometrija ostala nedovoljno detaljna (što se vidi po uglastom i pomalo neprirodnom dizajnu stena, na primer). Ono što se da primetiti kao pomak nabolje jesu drastično detaljniji 3D modeli naoružanja, kao i veća šarolikost u dizajnu vegetacije (a pogotovo trave). Efekti upotrebe oružja u zavisnosti od položaja koji zauzimate sada deluju još prirodnije, kao i procedura punjenja (što možemo da posvedočimo za većinu ruskih modela, blagodareći bogatom iskustvu iz JNA).

Ako izuzmemo grafiku koja je funkcionalna, mada ne predstavlja svetsko čudo, čini se da ostali elementi igre funkcionišu onako kako bi trebalo. Naravno, kompletan utisak zavisi od dela tima koji dizajnira misije: onako kvalitetno skriptovanje i tenziju kojom je brideo original neće biti lako ponoviti. Finalni sud donosimo ove jeseni, kad igra konačno dođe na tržnicu.

Miodrag KUZMANOVIĆ