Mini test opšte kulture i informisanosti...

[Nergal]

Ulmawen kaže:

Jel dovoljno?

Nego šta. Postavi sledeće.

[todos]

Ulmawen kaže:

Odlično pitanje.
Živkovićeva magistarska teza bila je posvećena nedavno preminulom velikanu SF-a Arturu Klarku, čija dela je i sam prevodio i objavljivao i sa kojim je vodio obimnu prepisku. Nikada se za života nisu sreli, a u svom vrlo lepom izlaganju nakon Klarkove smrti, Živković je rekao: "Ostao sam njegov dužnik u mnogo pogleda, a ponajviše za sjaj kojim su mi oči bile ispunjene posle prvog gledanja „2001”. I danas, kad osmotrim u ogledalu svoje već staračko lice, kao da mi još nešto iskriči u njima. Hvala ti, Arture."
Ime Živkovićeve magistarske teze je „Antropomorfizam i motiv prvog kontakta u delima Artura Klarka”.

Jel dovoljno?

Da nije to Zivkovic politicar ili neki drugi?

[Ulmawen]

/\
Nije, ovo je the Zoran Živković. Zvirni ovde, od posta #678 na dalje.
Zvaničan sajt Zorana Živkovića

Ajmo sad nešto malo o najvećem Živkovićevom kritičaru i kolegi iz Društva ljubitelja fantastike Lazar Komarčić.. Uvek ukorak iza njega. Ko da najveću zanimljivost o ovoj personi dobiće poJen.

[todos]

We should all give PS Publishing a rousing vote of thanks for keeping the stories of Serbian writer Zoran Živković available for US audiences. Given that Mr. Živković is fluent in English and can assist with the translations, his books are some of the best foreign-language sf/f I've read so far. (Andreas Eschbach's The Carpet Makers is also in this category. Everyone should read it!) This is especially important, since Živković's books are filled with wry humor that a poor translation could easily ruin.

Although this short novel (less than 200 pages) is a murder mystery where it's always raining, it isn't at all dark and gloomy. I found myself laughing out loud, especially during the first half. The repartee establishing the nascent romance between the detective called in to solve the crimes and the co-owner of the bookstore in which they take place is particularly good. This exchange takes place right after the paramedics have removed the first victim:

"You have a nice bookstore. I would have preferred not to come on business."

"I'm afraid we don't have many books that would interest a police inspector. The books we sell are mostly serious literature."

"Then you sell what interests this police inspector."

"Really?"

"My degree is in literature."

"And you went to work for the police?"

"I went to work where there was a job. Being well-versed in literature wasn't a handicap. On the contrary, it's often helped me."

"Detective novels? But they aren't really serious literature."

"Would you call Crime and Punishment or The Name of the Rose light literature?"

"No, of course not. But I wouldn't categorize them with detective stories either."

"Nevertheless, they can be read like one."

"I suppose so. Let's not go into the complex issues of literature right now, it's not the right time. I'll be more than happy to exchange thoughts with you on such topics if you come another time. Unofficially."

It's nice to know that it's not only the American literati that are so opinionated about what constitutes "serious literature." The descriptions of the more eccentric bookstore patrons (or "patients") also have an amusing air of truth.

Inevitably, The Name of the Rose, Umberto Eco's famous mystery about book-related deaths in a monastery in the 1300s, casts a long shadow over this story. Živković embraces the comparison, having several characters comment on it. It's that metaphysical aspect to the book, where the characters are as aware of their literary tradition as we are, that makes it so delightful.

As the deaths continue, the plot thickens. The detective and the book seller become more and more entangled. Terrorism is suspected and the Serbian equivalent of Homeland Security is called in. There is a secret society running around, bringing to mind comparisons with another famous Umberto Eco novel, Foucault's Pendulum. However, this plot remains luxuriously easy to follow, unlike that labyrinth of a novel (just the summary of its plot on Wikipedia runs to more than 1800 words).

Hints of the fantastic begin to surface as the detective starts having a feeling he labels "deja lu." He feels as if everything he does, says, and experiences has already been determined for him. It's as if he had read a book where all this already happened. I can't say any more without spoiling the story, but rest assured that this is a fantasy, no matter how light the "slipstream" elements are in the beginning.

As can be seen from the snippet above, this story is told largely in dialog, without any over-blown or particularly complex prose. It is very fast and easy to read, perfect for a rainy afternoon in a tea shop, perhaps, which is where the two protagonists spend much of their time. For anyone who enjoys books about books, and also short witty books by excellent writers, this will be one you shouldn't miss.

[Ulmawen]

/\
?

[todos]

Ulmawen kaže:

/\
?

Rekla si da nesto zanimljivo stavimo o ovom fenomenalnom coveku. Pa stavio sam nesto!

[Ulmawen]

Rekla sam nešto zanimljivo o Živkovićevom najvećem kritičaru i kolegi; dakle, treba njegovo ime za početak.

[Irena 93]

Zanimljiva je činjenica da je ovaj već prilično uvažen spisatelj i novinar na zalasku spisateljske karijere sačinio roman koji se gotovou potpunosti razlikuje od svih dela u dotadašnjoj srpskoj književnosti.Hahaha

[Ulmawen]

/\
I opet: kakve to veze ima sa osobom čije ime tražim?
Pročitajte pitanje ponovo i pažljivo.

[dzonihsv]

Ulmawen kaže:

/\
Nije, ovo je the Zoran Živković. Zvirni ovde, od posta #678 na dalje.
Zvaničan sajt Zorana Živkovića

Ajmo sad nešto malo o najvećem Živkovićevom kritičaru i kolegi iz Društva ljubitelja fantastike Lazar Komarčić.. Uvek ukorak iza njega. Ko da najveću zanimljivost o ovoj personi dobiće poJen.

E ovo pitanje je pre,pre,previse po meni "ne za ovde"

Nije za svaciji um. Previse za 'Mini test opšte kulture i informisanosti..."

Ali naci ce se neko (za 2-3 dana)

PS: Npr, da nisam googlao ne bih imao pojma ko je to
(da ti pravo kazem, ni ne zanima me)

[Father Jape]

Ulmawen kaže:

/\
Ajmo sad nešto malo o najvećem Živkovićevom kritičaru i kolegi iz Društva ljubitelja fantastike Lazar Komarčić.. Uvek ukorak iza njega. Ko da najveću zanimljivost o ovoj personi dobiće poJen.

Nisam iz te price, ali sam pomalo na obodima, pa ako lupim nemoj mi uzeti za zlo - Aleksandar B. Nedeljkovic? Nas drugi doktor SFa, ciju su disertaciju odbijali gomilu puta i koji je u nekim krugovima ismevan iz ovih ili onih razloga?

[Ulmawen]

Da, na njega sam mislila... Jedina dvojica doktora SF-a na našim prostorima (osim ako u međuvremenu nije doktorirao još neko za koga nisam čula), gde je gospodin Nedeljković uvek išao u korak sa gospodinom Živkovićem, tačnije- šta potonji uradi, drugi mora za njim... Nije to baš tako nepoznat fakat.

@dzonihsv: možda si u pravu, ali kako ja percipiram, ako se već gugla nek se nešto i nauči. Ovo pitanje ima akcenat na "informisanosti" pre nego na "kulturi".

@Jape: Izvoli dalje.

[Father Jape]

Na kom jeziku su ove tri pesme?

?

[Ketchua]

na Hebrejskom? Havah, nagilah havah...

[Father Jape]

Ne, ali vrlo blizu.

[Shumsko_drvece]

Čuju se neke reči koje "vuku" na nemački. Da nije jidiš?

[Father Jape]

Jeste! Cuje se vise reci koje vuku na nemacki (neke su identicne).

Elem, jidish je germanski jezik koji je nastao u desetom veku kao mesavina nemackih dijalekata i vernakulara (o kome se salbo sta zna pouzdano) koji su govorili jevreji koji su se tada naselili u Nemackoj. Jidish je jedan od dva jezika kojim su Jevreji sirom Evrope govorili. Drugi je ladino koji je nastao u Spaniji. On se govorio mahom u juznoj evropi, dok se jidish govorio u centralnoj, severnoj i istocnoj.

Kroz filmove smo, sigruan sam, svi upoznati sa nekim recima koje su iz jidisha usle u engleski poput bagel, glitch, klutz, schmuck, shtick itd. Veci spisak se moze naci ovde

Dakle kao sto rekoh ta dva jezika su bili maternji Jevrejima Evrope od srednjeg veka na ovamo. Medjutim kad je formiran Izrael, odluceno je da drzavni jezik bude hebrejski, jezik koji je bio efektivno mrtav (dakle nije bio niciji maternji jezik) negde od 4. veka. On je naravno koriscen u verskim obredima, a od 19. veka je postojao i pokret ponovnog ozivljavanja koji je nastojao da osavremeni jezik i ucini ga aktuelnim u nadi da ce sve vise ljudi poceti da ga korisiti.
Dakle kad je Izrael formiran 1948. tamo su se naselile hiljade ljudi ciji maternji jezici su dobrim delom bili jidish i ladino, i koji su naravno znali i menoge druge evropske jezike. Medjutim svi ti ljudi su naucili hebrejski i to je bio jezik na kome su pricali sa svojom decom.
Ono sto je usledilo je jedinstveno u istoriji covecanstva. Nikad ranije se nije desilo da jezik koji nema izvorne govornike vec vekovima bude naglo ozivljen, te da par genracija kasnije postoje milioni ljudi kojima je to maternji jezik.

Naravno iako se broj govornika jidisha sada smanjuje, on svakako delom zivi u savremenom hebrejskom jer je u velikoj meri uticao na njega u perioud ozivljavanja.

P.S. Ako nekoga zanima one pesme su:

Az der Rebbe zingt
Shabes Shabes
Chanukah, oy Chanukah

[Ketchua]

to sam hteo da napisem sledece, al pretece me sumsko...

[Shumsko_drvece]

Ketchua mi je dao inspiraciju, nije fer da ja postavim pitanje. Ketchua, your turn.

[Ketchua]

Hvala Foreste, hvala...
ajde kad smo vec kod jezika, jedno lagano (citaj: guglabilno)...
Koji se nativni jezik koristi u velikom broju Juznoamerickih drzava, dok je u nekima cak i zvanican?